Eén op de negen zorgverzekerden betaalt zelf kosten voor een medische behandeling, ondanks de veronderstelling dat de zorg vergoed zou worden door de verzekeraar. Een derde dient zelfs de volledige rekening te betalen, twintig procent hiervan draait op voor meer dan de helft van de rekening. Dit heeft te maken met de zorgcontracten die verzekeraars met zorgverleners afsluiten, waar tegenwoordig niet standaard meer sprake van is.

Onderzoek naar ervaringen met zorgpolis
De drie grote patiëntenkoepels in Nederland, NPCF, het Landelijk Platform GGz en Ieder(in) deden hier onderzoek naar, onder 11.000 mensen. Zij vroegen hen onder andere naar hun ervaringen met hun zorgpolis in 2013, in relatie tot de gecontracteerde zorg en de mogelijke onduidelijkheid hierover. Volgens Wilna Wind, directeur van de NPCF, dienen mensen soms flink bij te betalen voor zorg, terwijl ze daar niet op hadden gerekend. “Dit is het gevolg van het feit dat verzekeraars met bepaalde behandelaars geen contracten meer afsluiten, terwijl de verzekerde dat niet weet.” Dit leidt tot een belangrijke mate van onduidelijkheid, die ervoor zorgt dat er toch een rekening voor de medische kosten op de mat valt, terwijl de verzekerde er vanuit ging dat de zorgverzekering dit zou vergoeden.

Overstappen naar andere zorgverlener
Uit het onderzoek blijkt bovendien dat een groot aantal verzekerden diende over te stappen naar een andere zorgverlener, om de zorgkosten toch te kunnen laten vergoeden. De onverwachte zorgkosten liepen zo hoog op, dat mensen dit zelf vaak niet meer konden betalen. Dit betekende dat zij gebruik dienden te maken van een zorgverlener die zij minder vertrouwden, maar waar de zorgverzekeraar wél een contract mee had. “Ik werd behandeld door een niet-gecontracteerde, maar zeer kundige fysiotherapeut. Toen de kosten te hoog opliepen, heb ik mij moeten wenden tot een therapeut die wel werd vergoed.” Iemand anders stelt dat na een jarenlange onderlinge relatie de psycholoog niet langer een contract met de zorgverzekeraar had, waardoor het vertrouwen overboord kon en de cliënt elders gebruik diende te gaan maken van een psycholoog.

Uit het onderzoek blijkt dat veel mensen voor vervelende verrassingen komen te staan, wanneer ze een nieuwe zorgpolis kiezen die achteraf niet aan de wensen blijkt te voldoen. Met name het ontbreken van bepaalde zorgcontracten leidt tot onduidelijkheid en onbegrip. Het is voor de verzekeraars dus van groot belang om duidelijk aan te geven met welke zorgverleners zij een contract hebben, waardoor verzekeringnemers kunnen rekenen op een vergoeding. Het is slechts op die manier mogelijk om onvoorziene kosten of tussentijds overstappen van zorgverlener te voorkomen. Uit het onderzoek door de drie patiëntenkoepels komt naar voren dat veel consumenten wel naar deze informatie op zoek zijn, maar deze niet goed kunnen vinden bij de verschillende verzekeraars.

Informatie over gecontracteerde zorg
Het onderzoek van de patiëntenkoepels richtte zich op de zorgpolis uit 2013, maar daarnaast op de voorlichting vanuit de verzekeraars over de polis voor 2014. Eind 2013 had ruim 60% van de ondervraagden nog geen informatie ontvangen over de zorgcontracten voor het jaar daarop, waardoor het lastig was om op basis daarvan een keuze te maken voor een bepaalde verzekeraar of een bepaalde verzekering.

Volgens Wilna Wind zijn het vooral de naamsbekendheid van de verzekeraar en de hoogte van de premie en eventuele collectieve kortingen die een belangrijke rol spelen voor consumenten. Het is echter van groot belang om goed naar de polisvoorwaarden te kijken, om vervelende verrassingen over zorgnota’s te voorkomen. Consumenten dienen goed na te gaan wat er bij welke zorgverleners vergoed wordt, in vergelijking tot de premie voor de dekking. Op die manier kunnen consumenten voorkomen dat ze alsnog zelf voor zorg dienen te betalen, terwijl ze in de veronderstelling waren dat dit gedekt zou worden.